معرفی ساز عود

نویسنده: پرویز منصوری

شکل ظاهری- شکم این ساز بسیار بزرگ و گلابی شکل و دسته آن بسیار کوتاه است. به طوری که قسمت اعظم طول سیم ها در امتداد شکم قرار گرفته است. سطح رویه شکم از جنس چوب است که بر آن پنجره هایی مشبک ایجاد شده است.

عود فاقد "دستان" و خرک ساز کوتاه و تا اندازه ای کشیده است. عود دارای ده سیم یا پنج سیم جفتی است. سیم های جفت با هم همصدا کوک می شوند و بدیهی است که هر یک از سیم های دهگانه، یک گوشی مخصوص به خود دارد.، گوشی ها در دو طرف جعبه گوشی (سرساز) قرار گرفته اند.

عود بم ترین ساز بین سازهای زهی است، نت نویسی آن با کلید سل است که صدای آن عملا یک "اکتاو" بم تر از نت نوشته حاصل می شود.

سیم بم ( سل پایین ) معمولا نقش " واخوان" دارد و گاه این سیم جفت نیست.

مضراب عود از پَر مرغ ( یا پر طاووس) تهیه شده است و گاه نوازنده با مضراب دیگری ساز را می نوازد.

صدای عود کمی خفه، نرم و غم انگیز ولی نسبتا قوی است. این ساز نقش تکنواز و همنواز، هر دو را به خوبی می تواند ایفا کند.

عود سازی شهری است.