تعریف موسیقی

موسیقی هنریست که از تنظیم و ترکیب اصوات خوش خلق می شود و زیبایی و جذابیت آن بر حسب اثری که در روح و ذهن شنونده می گذارد سنجیده می شود.داستان موسیقی قصه ای طولانی اما دلنشین است.

در طول تاریخ و نزد ملل مختلف جهان موسیقی که هنر پرورش روح و اغنای احساسات عالیه است اوج و حضیض های زیادی را متحمل شده است. 

موسیقی به حق نماینده احساسات و رحیات لطیف و در عین حال شاد و یا رنج دیده هر قوم است. به گفته هگل: " موسیقی به حد اعلا هنر احساس است." 

موسیقی در واقع احساسات و عواطف را صدادار می کند. آنجا که بیان و زبان عاجر است موسیقی آغاز می گردد چون موسیقی یک بلاغت موثر روحی است که کاملا زبان حال دل سرگشته شیدایی انسان است. بیهوده است اگر بخواهیم به وسیله کلمات احوال هیجان ها و شور و شعف برانگیخته از موسیقی را بیان کنیم. 

موسیقی یک زبان بین المللی است برای ابراز تمنیات و آروزهای نهفته و آشکار دلها اما تفاوت است میان این تمنیات و خواسته ها. هنرهای هر قوم حاصل تراوش های روحی و فرهنگی آنهاست و همانطور که که آداب و عادات اقوام متفاوت است بدیهی است که موسیقی آن ها نیز یکسان نباشد. موسیقی آدمی متنوع است و نسبت به درجه افکار و تمدن احساسات، عادات و عواطف، امیدها و یاس ها و امیال هر قوم بسیار وسیع و متفاوت بوده و هریک رنگ خاص خود را دارا می باشد. روح و ذوق ملل مشرق زمین با مغرب یکی نیست بنابراین این خاستگاه موسیقی نماینده ذوق فطری اقوام است و باید که مطابق با روحیات آنها و در واقع مترجم خیالات بشری باشد. از سویی چون قریحه و احساس بشری معیار مشترکی میان مردم اقوام مختلف ندارد. هر کشوری موسیقی خاص خود را دارد که بیانگر خاطرات پرفراز و نشیب ایام گذشته و نمونه احساسات و عواطف آدمهایی است که در آن محیط و تمدن خاص نشو و نما یافته اند و در عین حال قدمت تمدن و کیفیت فرهنگی و زندگی دوره های مختلف و اتفاقات و حوادث تاریخی می باشد.

خاطرات شاد و فرح بخش و دوره های غم انگیز گذشته همه و همه دست به دست یکدیگر داده و موسیقی دور های مختلف اقوام را شکل می دهند. از سو دیگر چون تمدن ها و فرهنگ ها یکسره در طول تاریخ درگیر  و دار و حشر و نشر با یکدیگر بوده اند بدیهی است که ادغام هنری و تلفیق فرهنگی که حاصل این نزدیکی و مباشرت بوده به وجود آید و موسیقی به عنوان جلوه ای بسیار حساس ، ظریف و زودرنج از این فرهنگ ها به زودی رنگ و بوی روز و روزگار را به خود گرفته.

در یک قضاوت معمولی درک زیبایی ملودی های موسیقی تنها حسی است چرا که به محض شنیدن قطعه ای تصور خوب و بد یا زشتی و زیبایی حاصل می شود. اما قضاوت حسی افراد در اثر ممارست و شنیدن بسیار نسبت به حالی که که در هر زمان معمولی و بدون انگیزه از موسیقی به او دست می دهد متفاوت است.

در حقیقت باید گفت که زیبایی دیگری نیز وجود دارد که آن تنها حسی نیست بلکه به کمک فکر و تجزیه عوامل زیبایی ساز خصوصا در موسیقی درک می شود و این نوع زیبایی شناسی و حظ سمعی که غالبا قضاوت پایداری را به وجود می آورد زیبایی واقعی هنری است.

تعریف موسیقی

لفظ موسیقی از واژه ایی یونانی و گرفته شده از Musika و مشتق از کلمه Muse می باشدکه نام رب النوع حافظ شعر و ادب و موسیقی یونان باستان می باشد. موز به معنی رب النوع است و مانند پسوند "یک" در کاملت کلاسیک، رومانتیک، دراماتیک و غیره،  پسوند نسبت و منسوب است اما در لفظ فرانسوی به پیشوند تبدیل می شود مثل: موزیکو، موسیقو و موزیقان یا موزقان و همچنین شکل یافته آن در تلفظ فارسی به مزقان (مزغان) و مزغانجی به معنی موزیک و موزیک چی با مطرب و نوازنده ساز می باشد.

به تعابیر دیگر لفظ موسیقی در اصل به قاف مفتوح و الف مقصوره است که آن را مخففی از موسیقار از واژه های عرب می دانند که در زبان عرب ترکیبی است از (موسی)به معنی نغمه و (قی) به معنی خوش و لذت انگیز ذکر شده. کلمه موسیقی طبق گفته ها از قرن سوم هجری در ایران رایج شده و حکمای قدیمی معتقد بودند که موسیقی معلول صداهای ناشی از تحرک و جنبش افلاک است و موسیقی علم تالیف الحان و ادوار و نغمات می باشد. همچنین این واژه به آهنگی که گروهی از نغمات پی در پی و ترکیبی باشد اطلاق می شود. به هر صورت موسیقی را هنر بیان عواطف و احساسات به وسیله اصوات گفته اند و مهمترین عامل آن را صدا و  وزن ذکر نموده اند و همچنین صنعت ترکیب اصوات به لحنی خوش آیند که سبب لذت سامعه و انبساط و انقلاب روح گردد نامیده شده است. ارسوط موسیقی را از شعب علم ریاضی می دانستو ابوعلی سینا نیز در بخش ریاضی کتاب شفا موسیقی را ذکر نموده. به هر طریق موسیقی امروز علم و هنری (یا صنعت) وسیع و جهان شمول است که دارای بخش های بسیار متنوع و تخصصی مانند موسیقی ارکستریک، موسیقی جاز، موسیقی محلی، موسیقی آوازی، موسیقی سازی، موسیقی مذهبی، موسیقی عامیانه، موسیقی محلی، موسیقی معماری، موسیقی الکترونیک و غیره می شود.

اجرای موسیقی

اجرای موسیقی از جهت روش ارائه بر دو نوع کلی آواز و نوازندگی تقسیم می شود. که در اصطلاح موسیقی سازی و آواز سازی گفته میشود. موسیقی آوازی را بر حسب چگونگی اشعاری که آهنگ روی آن ها ساخته شده و از منظور اشعار معرفی شده تقسیم بندی می کنند مثل غزل خوانی، نوحه خوانی، قصیده خوانی، قطعه خوانی و غیره اما نوع دوم از اجرای موسیقی بر حسب نوع، نحوه و تعداد آلات موسیقی که نواخته می شود صحبت می کنند.

آموزشگاه موسیقی سخن (بزرگترین آموزشگاه موسیقی در شمال تهران- قیطریه)